Tajlandzka reformistyczna partia opozycyjna zdobyła więcej mandatów w wyborach w tym kraju i większy udział w głosowaniu powszechnym w oszałamiającym odrzuceniu prawie dekady wojskowych i wspieranych przez wojsko rządów.
Progresywna Partia Ruchu Naprzód (MFP) i populistyczna Partia Pheu Thai prowadziły z przeliczonymi 99 procentami głosów, ale pozostaje niepewność co do tego, czy utworzą następny rząd, ponieważ głosuje wszystkich 250 mianowanych przez wojsko członków izby wyższej. Na premiera.
Oznacza to, że MFP i Pheu Thai będą musiały negocjować z wieloma stronami, aby utworzyć następną administrację.
Z 99 procentami wstępnych wyników opublikowanych na stronie internetowej Komisji Wyborczej, postępowa MFP utworzona w 2020 roku miała łącznie 148 mandatów – 113 wybieranych bezpośrednio i 35 z list partyjnych, co odzwierciedla ogólne poparcie narodowe.
Pheu Thai, powiązany z rodziną miliarderów Shinawatra, miał łącznie 138 mandatów – 111 wybieranych bezpośrednio i 27 z list partyjnych – podczas gdy Bhumjaithai był trzeci z 70 mandatami.
Partia Zjednoczonej Tajlandii urzędującego premiera Prayuta Chan-o-cha, który przewodził zamachowi stanu w 2014 roku jako dowódca wojskowy, zajęła piąte miejsce z 36 mandatami.
Susanna Patton, która kieruje Programem Azji Południowo-Wschodniej w Lowy Institute w Sydney w Australii, powiedziała, że nie ma wątpliwości co do preferencji tajlandzkich wyborców.
„To wyraźny głos za zmianami, których nie można zignorować” – napisał na Twitterze. „Lekcje ostatnich 20 lat tajlandzkiej polityki pokazują, że jeśli siły establishmentu spróbują obalić tę decyzję, doprowadzi to tylko do dalszej niestabilności i polaryzacji”.
W niedzielnych wyborach do zdobycia było 500 mandatów w izbach niższych, 400 w okręgach wybieranych bezpośrednio, a pozostałe w systemie reprezentacji proporcjonalnej.
’Możemy pracować razem’
MFP odnotowała późny wzrost sondaży i liczy na młodych ludzi – w tym 3,3 miliona głosujących po raz pierwszy – pracujących nad wsparciem swojego liberalnego programu, w tym planów osłabienia politycznej roli wojska i zmiany prawa w celu zaostrzenia rodzina królewska. Obelgi ze strony krytyków służą do tłumienia sprzeciwu.
Gdy wyniki napływały, nastrój wśród pracowników partii i zwolenników w centrali kampanii MFP był lekki.
„Przed wyborami wierzyłem, że zdobędziemy około 100 mandatów” – powiedział zwolennik Phisit Krairot, 33-letni inżynier, który był na wiecu w Bangkoku. „Ale aktualizacje w czasie rzeczywistym, które widzę dzisiaj, już przekraczają moje oczekiwania”.
Lider partii Pita Limjaronrath przybył i wiwatował, a następnie powiedział, że partia planuje maszerować wokół głównego pomnika demokracji w Bangkoku. Oczekuje się, że przemówi do prasy w poniedziałek o godzinie 12:00 (05:00 GMT).
„Teraz jest jasne, że posuwanie się naprzód zyskało ogromne zaufanie ludzi i kraju” – napisał na Twitterze w poniedziałek.
Lider Pheu Thai, Paetongtarn Shinawatra, pogratulował MFP zwycięstwa w wyborach, mówiąc, że partia z największą liczbą głosów poprowadzi następny rząd.
„Jesteśmy gotowi do pójścia naprzód, ale czekamy na oficjalną decyzję” – powiedział dziennikarzom w Bangkoku.
„Cieszę się ich szczęściem” – dodał. „Możemy pracować razem.”
To pierwsze wybory w kraju od czasu masowych protestów młodzieży w 2020 r., które przełamały długotrwały impas, wzywając do ograniczenia władzy króla Maha Vajiralongkorna i zakończenia interwencji wojska w polityce. Siły zbrojne przeprowadziły 13 udanych zamachów stanu od 1932 roku, z których dziewięć zakończyło się niepowodzeniem.
MFP obiecał radykalne reformy monarchii i wojska, w tym rewizję tajlandzkich drakońskich praw o obrazie majestatu.
Od zamachu stanu z 2014 roku coraz częściej egzekwowane są prawa majestatu. Niejasno sformułowany artykuł 112 przewiduje karę 15 lat więzienia, a organizacje broniące praw człowieka twierdzą, że był on używany do karania działalności politycznej.
Pheu Thai, powiązany z ojcem Padongdara, Thaksinem Shinawatrą, miliarderem, który sam się wygnał, obalonym w zamachu stanu w 2006 roku, który pozostawił Tajlandię w politycznym zamieszaniu, jest popularny wśród Tajów z klasy robotniczej. Mimo upadku Thaksina partie związane z potentatem telekomunikacyjnym wygrywały wszystkie wybory, w tym dwukrotnie miażdżąco.
Partia odmówiła zmiany ustaw o obrazie majestatu, mówiąc zamiast tego, że zostaną one złożone w parlamencie.
Analitycy spodziewają się tygodni handlu końmi, zanim utworzą się koalicje i zostanie wybrany premier.
Partie muszą mieć co najmniej 25 mandatów, aby nominować kandydata, który potrzebuje 376 głosów w obu izbach, aby zostać premierem.
Senat jest powoływany przez rząd wojskowy i oczekuje się, że będzie głosował na korzyść partii lub okręgów wyborczych powiązanych z wojskiem.
To może zmienić mniejsze partie, takie jak Bhumjaitai, kierowane przez obecnego ministra zdrowia Anudhina Charnvirakula, w królów.
W ostatnich wyborach w 2019 roku więcej mandatów zdobył Pheu Thai, ale to Prayuth wyłonił się na lidera 19-partyjnej koalicji. Jego partia wyborcza Balang, kierowana obecnie przez jego zastępcę Prawita Wongchuana – także byłego generała – ma drugie miejsce pod względem liczby mandatów.
Komisja Wyborcza nie ma jeszcze przez kilka tygodni oficjalnie potwierdzać ostatecznej liczby mandatów zdobytych przez każdą partię.
